Tam, gdzie psychologia i duchowość spotykają się

Transpersonalny wymiar terapii

Kiedy słowa nie wystarczą

Czasem w gabinecie zapada cisza inna niż zwykle. Pacjent patrzy w dal, jakby szukał słów na coś, czego nie da się opisać. „To było… większe niż ja” – mówi po chwili. Nie chodzi o objaw zaburzenia ani o zwykły sen. Raczej o doświadczenie, które wymyka się pojęciom: głęboka medytacja, bliskość śmierci, psychodeliczny wgląd czy nagłe poczucie jedności ze światem.

W takich momentach psychoterapia staje się czymś więcej niż tylko rozmową – staje się przestrzenią, w której można pomieścić także to, co nienazywalne. W „Cichej Łące” w Piasecznie tworzymy miejsce, gdzie te doświadczenia mogą być przyjęte i zrozumiane, a duchowość – niezależnie od tego, czy związana z konwencjonalną religią, rdzennymi praktykami czy własnymi nieformalnymi poszukiwaniami – nie jest tematem tabu, ale częścią ludzkiej drogi do sensu i uzdrowienia.

Psychologia i duchowość – dwa języki jednej drogi

W świecie usług terapeutycznych często spotykamy się z podziałem: jedni ufają tylko nauce, przez co redukują pewne doświadczenia do objawów psychopatologii, inni z kolei mają tendencję do interpretowania różnorodnych przeżyć w kategoriach duchowych i metafizycznych, pomijając kontekst osobistej historii pacjenta. Tymczasem większość osób, które przychodzą po pomoc, porusza się gdzieś pomiędzy – próbując połączyć to, czego doświadczają, z tym, co potrafią objąć umysłem.

W „Cichej Łące” nie wybieramy jednej strony. Uznajemy, że człowiek potrzebuje zarówno zrozumienia, jak i sensu; rozmowy o emocjach i ciszy, w której można usłyszeć coś głębszego. W tym połączeniu nauki i duchowości rodzi się przestrzeń, w której można naprawdę doświadczyć zmiany.

Wierzymy, że psychoterapia i duchowość często spotykają się w tym samym miejscu – tam, gdzie człowiek próbuje poznać siebie głębiej. Jedni przychodzą z cierpieniem, inni z pytaniami o sens. Czasem to, co zaczyna się od rozmowy o emocjach, prowadzi ku doświadczeniu czegoś większego – kontaktu z własnym wnętrzem, naturą, świadomością.

W naszej praktyce staramy się łączyć te światy. Z jednej strony pracujemy w oparciu o psychologiczną wiedzę i osadzone w nauce metody terapeutyczne, z drugiej – pozostajemy otwarci na to, co nie mieści się w testach i diagnozach. Nie boimy się rozmawiać o duchowości, jeśli staje się częścią doświadczenia pacjenta, zachowując szacunek do różnorodności przekonań i praktyk.

Dla jednych to medytacja lub modlitwa, dla innych głęboki sen, moment ciszy w lesie albo uczucie połączenia z kimś lub czymś większym, dla jeszcze innych – spotkanie z substancją o działaniu psychodelicznym. Ważne jest nie to, jak to nazwiemy, ale jak to rozumiemy – i jak możemy pomóc, by to doświadczenie wniosło coś wartościowego do życia.

Nasi specjaliści reprezentują różne paradygmaty – od biologicznego (lekarz psychiatra) przez integracyjny (większość terapeutów) po transpersonalny (Tomasz Kwieciński wyszkolony w tym podejściu) – ale łączy nas wspólna postawa: ciekawość, szacunek i profesjonalizm. Dzięki temu duchowy wymiar terapii nie staje się odpłynięciem w ezoterykę, tylko naturalnym elementem procesu całościowego rozwoju.

Doświadczenia transpersonalne w praktyce terapeutycznej

Na sesjach terapeutycznych takie rozmowy zdarzają się częściej, niż mogłoby się wydawać.

Jedna z pacjentek, po odejściu z pracy, którą wykonywała od osiemnastu lat, opowiada, że teraz nie wie, kim jest. Z jednej strony czuje zagubienie, z drugiej – coś w rodzaju przebudzenia. Jakby odzyskała kontakt z zapomnianą częścią siebie; z tym, kim była, zanim zaczęła żyć według cudzych oczekiwań. W tej niepewności pojawia się ciekawość, ale też lęk i dezorientacja.
Inny pacjent mówi o podróży psychodelicznej, która zburzyła jego dotychczasowe przekonania. Wspomina wgląd w głęboko ukrytą winę swojego rodu, ale i trudność z powrotem do codzienności, gdzie nikt nie rozumie, co przeżył.
Zdarzają się też osoby, które po doświadczeniu bliskości śmierci czują, że coś się w nich zmieniło – nie potrafią już żyć tak jak dawniej, a jednocześnie nie wiedzą, co z tą zmianą zrobić.

W takich sytuacjach nie szukamy od razu mistycznych interpretacji, ale nie stawiamy też pochopnych diagnoz. Zamiast tego staramy się towarzyszyć, pomagając znaleźć język dla tego, co się wydarzyło, i osadzić to w osobistej narracji.

Nowe ścieżki w psychiatrii – otwartość w leczeniu

W naszym ośrodku również psychiatra podchodzi do pacjentów w sposób całościowy. Magdalena Skrzypek jest lekarzem otwartym na rozmowę o różnych doświadczeniach – także tych trudnych do uchwycenia w ramach klasycznego języka medycyny. Nie zamyka się w sztywnych strukturach wywiadu, lecz stara się rozumieć człowieka w pełni – z jego emocjami, historią, duchowym poszukiwaniem i doświadczeniami, które mogą mieć charakter transpersonalny. Łączy podejście biologiczne z przekonaniem, że człowiek jest czymś więcej niż tylko zbiorem reakcji neurochemicznych, a proces leczenia może mieć również wymiar transformujący. W swojej praktyce jest otwarta na nowoczesne metody leczenia, takie jak terapia esketaminą, które wpisują się w to szerokie, integrujące spojrzenie na zdrowienie.

Bez dogmatów, bez tabu

W „Cichej Łące” nie promujemy żadnej ideologii i nie narzucamy gotowych odpowiedzi. Wierzymy, że rozwój człowieka zaczyna się tam, gdzie może on mówić własnym językiem – także wtedy, gdy dotyka spraw trudnych, nienamacalnych czy wymykających się konwencjonalnym definicjom. Tworzymy przestrzeń dialogu, a nie pouczania; zrozumienia, a nie przekonywania. Dlatego rozmowa o duchowości, sensie czy doświadczeniach granicznych nie budzi u nas dystansu ani zakłopotania, a staje się częścią autentycznego kontaktu terapeutycznego.

Bezpieczeństwo i integracja doświadczeń

Otwartość, którą proponujemy, nie oznacza braku granic. Przeciwnie – jest zakorzeniona w profesjonalizmie i odpowiedzialności. Wszystkie rozmowy o doświadczeniach transpersonalnych odbywają się w bezpiecznych ramach psychologicznych z poszanowaniem zasad etyki zawodu.

Jeśli ktoś przebył doświadczenia o charakterze psychodelicznym lub mistycznym, takie jak:

głęboka medytacja lub poczucie jedności z naturą,
przeżycia bliskości śmierci (NDE),
spontaniczne stany rozszerzonej świadomości, wizje lub wglądy,
transformujące doświadczenia po substancjach psychodelicznych,
poczucie utraty lub rozmycia granic własnego „ja”, połączenia z czymś większym,
doświadczanie myśli, emocji lub energii, które wydają się „kogoś innego”,
okresy zagubienia, kryzysu duchowego lub poczucia utraty sensu,
intensywne sny lub symboliczne przeżycia, które wydają się nieść głębszy przekaz,

może o nich mówić bez wstydu i obaw. Pomagamy zrozumieć ich znaczenie i zintegrować je w taki sposób, by stały się częścią procesu rozwoju – a nie źródłem lęku czy dezorientacji. Zachowujemy jednak uważność na to, że nie każde nietypowe doświadczenie ma charakter transpersonalny, a czasem może sygnalizować trudności psychiczne, wymagające specjalnego zaopiekowania. Dzięki temu to, co niezwykłe, zostaje ujęte w sensowny, wspierający kontekst psychologiczny.

Każdy ma swoją ścieżkę

Każdy człowiek niesie w sobie własną opowieść – czasem spokojną, czasem burzliwą, czasem dotykającą czegoś, co trudno nazwać. Wierzymy, że rozwój psychologiczny i duchowy często splatają się ze sobą, prowadząc nas ku większej świadomości.

Jeśli jesteś z Piaseczna, Józefosławia lub okolic i czujesz, że Twoje doświadczenia – psychiczne, emocjonalne czy duchowe – domagają się zrozumienia, u nas znajdziesz właściwe drzwi, by je zaprosić. Ośrodek „Cicha Łąka” to miejsce, w którym można nadać im sens, porozmawiać o nich spokojnie bez ocen i odkrywać swoją drogę w poczuciu bezpieczeństwa, z uważnym towarzyszeniem i szacunkiem dla indywidualnego tempa.

Po więcej aktualności zajrzyj na nasz Fanpage!